မနေတတ်တော့ဘူးကွာ

ဒီနေ့ကျမှ ယမင်း လည်း ဘာဖြစ်မှန်းကို မသိ စိတ်ထဲ တစ်ခုခု လိုအပ်နေတယ် ထင်နေရသည်။ အခုဆို ယမင်း တစ်ယောက် ရည်းစားနဲ့ ပြတ်တာ ၆ လ လောက်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ ယမင်း ထိထိမိမိ ရည်းစားထားဖူးတာ တစ်ခါပဲ ရှိသေးတယ်။ အခု အဲဒီရည်းစားတစ်ယေက်နဲ့ ပျက်ပြီး အသဲကွဲပြီးခါစ လေးပဲ ရှိသေးတယ်။ ယမင်း ဘဝမှာ အတူအိပ်ခဲ့ဖူးတာဆိုလို့ ပျက်သွားတဲ့ ရည်းစားပဲရှိတယ်။ အဲဒီ ရည်းစားနဲ့ကြိုက်တာ တစ်နှစ်ကျော်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ် ပျက်သွားတာလေ။ ကောင်လေးက နောက်ရည်းစားရသွားတာပေါ့။ အဲ့ဒီ အရင်ရည်းစားတုန်းကဆို တစ်လကို တစ်ခါလောက်ဖြစ်ဖြစ် ကောင်လေး အဆောင်ကို လိုက်ပြီး ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ဖူးတယ်။ အဲ့ဒီတော့ ယမင်း တစ်ယောက် ကာမ အရသာကို သိနေပြီး ဖြစ်သည်။ အခုလည်း ရည်းစားနဲ့ပြတ်ပြီး ၆ လလောက်ကြာတော့ မသိတဲ့ ကာမစိတ်က တောင်းတနေသလို ထင်ရသည်။ အသဲကွဲတဲ့ ဝေဒနာကိုလည်း ကုစားချင်နေသလိုလိုပေါ့။

အရင် ရည်းစားနဲ့တွဲတုန်းက ယမင်း ကို ကြိတ်ကြွေနေတယ့် ကိုအောင် ဆိုတဲ့ အကိုကြီး တစ်ယောက်တော့ ရှိတယ်။ ယမင်း က သူ ကြိတ်ကြွေနေတာကို မသိ။ ဒီလိုပဲ ရင်းနှီးခင်မင် နေကြတယ်ပဲ ထင်နေခဲ့တာ။ ယမင်း အခု ဘဲနဲ့ ပြတ်တော့ အဲ့ဒီ လူက အထိတထိ ရိသဲ့သဲ့ လုပ်နေတာ ကြာပြီ။ ယမင်း က ပိန်ပိန်သွယ်သွယ်လေး ဖြစ်နေပြီလေ။ ကိုအောင် ဆိုတဲ့ အကိုကြီးကတော့ ဗလတောင့်တောင့် ၀၀ ဖိုင့်ဖိုင့် ခန့်ချောကြီး ပုံစံမျိုး လူတွေ မြင်လိုက်တာနဲ့ လေးစားသွားမယ်။ နေတာထိုင်တာကတော့ အေးအေးဆေးဆေး ပုံစံပဲ။ ဒါပေမယ့် သူက စားဘဲကြီး ဖြစ်တာ ယမင်း သိသည်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်လေ ယမင်း စိတ်ထွက်ပေါက်တော့ ရှာချင်မိနေသည်။ ကိုအောင် က ယမင်းကို အားရင် အားသလို မထိတထိ ဖုန်းနဲ့ လှမ်းလှမ်းကလိပေးတတ်သည်။ အလုပ်နားရက်တွေ့ချင်တာတို့ ဘာတို့ပေါ့။ ဘယ်သူမှ မသိအောင် တွေ့ပါ့မယ် ယမင်း သိက္ခာ မထိခိုက်စေရဘူး ကတိပေးပါတယ်ဆိုပြိး ခဏ ခဏ ပြောတတ်သည်။

ဒါပေမယ့် ယမင်းက သူပြောတိုင်း ငြင်းငြင်း လွှတ်သလိုလုပ်သည်။ ယမင်း စိတ်ထဲကတော့ အဲ့ဒီလူကြိးရဲ့ တောင်းဆိုမှုကို လိုက်လျောချင်သည်။ အခုဆို ကြာလာတော့ ယမင်း စိတ်မထိန်းတော့ဘဲ ဒီတစ်ခါ ဒီဘဲကြီး ခေါ်ရင် တွေ့ဖို့ ခေါင်းညိမ့်လိုက်တော့မယ် စဉ်းစားထားသည်။ အဲ့ဒီ ဘဲကြီးက သူအားမှ ဖုန်းဆက်တတ်တာကြောင့် ၃ ရက် ၄ ရက်လောက်ကြာမှ ဖုန်းဆက်လာသည်။ ယမင်းလည်း ဟန်ဆောင် မနေတော့ပဲ ဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီးတွေ့မယ်လေ ပြောသည်။ တွေ့မယ့်နေ့ကြတော့ ယမင်း အလုပ်မှ ခွင့်ယူထားလိုက်သည်။ သူငယ်ချင်းတွေ မေးတော့ နေသိပ်မကောင်းလို့ နားသည်ပြောထားလိုက်သည်။ နေ့လည်ပိုင်း အဲဒီ ဘဲကြီးက ယမင်းကို လာခေါ်သည် ။ ယမင်းလည်း လိုက်သွားလိုက်သည်။ ဘဲကြိး အိမ်တွင် ဘယ်သူမှ မရှိ။ အိမ်ရောက်သည်နဲ့ ယမင်း အပေါ့အပါးလေး သွားလိုက်သည်။ ဘဲကြီးက အခန်းထဲ ခေါ်သည်။ နှစ်ယောက်အိပ်မွှေ့ယာကြီး ပေါ်သို့ ယမင်းကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။

ယမင်းလည်း စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားနေသည်။ ဘဲကြီးက ယမင်း ပါးပြင် တစ်ခုလုံး အားရပါးရနမ်းပြိး တွေ့ချင်နေတာကြာပေါ့ ယမင်းရယ်ဆိုပြီး နှုမ်းခမ်းလေးကိုပါ စုပ်နေတော့သည်။ ယမင်းလည်း စိတ်တွေ ပါနေပြီ ဖြစ်တော့ ဘဲကြီးက အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပေးသည်။ ယမင်း ငြိမ်နေလိုက်သည် ဘဲကြိးက ယမင်း ပေါင်သွယ်သွယ်လေး နှစ်ချောင်းကို ကားခိုင်းလိုက်ပြီး ခေါင်းအတင်းဝင်ပြီး ယမင်း အဖုတ်လေးကို ဘာဂျာ ကျွေးတော့သည်။ ယမင်းက ငရဲကြီးတော့မှာပဲ ကိုကြီးရယ် ဆိုပြီး အတင်းငြင်းပေမယ့် မရ ဘဲကြီးက အတင်း လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်စိလေးကို ယက်ပေးသည်။ ယမင်း ဘယ်လိုခံစားရမှန်းကို မသိ စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာသည်။ ဘဲကြိး ခေါင်းကို အတင်းဖိထားလိုက်မိသည်။ အား… အား…….အာ……ကိုကြီးရယ် ဘယ်လိုမြန်းလုပ်နေလည်း ယမင်း မနေတတ်တော့ဘူးကွာ ဘဲကြီး လီးကြိးကလည်း ထောင်မတ်နေသည်။ ယမင်လည်း လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေသည်။

ဘဲကြီးက ဘေဘီ ကိုကြီး လိုးတော့မယ်ဆိုတော့ ယမင်း ခေါင်းလေးကို အသာလေး ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ယမင်း ပေါင်လေးကို ကားလိုက်ပြီး ဘဲကြီးက လီးကြီးနဲ့ ယမင်း စောင်ပတ်အ၀ လေးကို တေ့ပြီး သွင်းလိုက်တော့သည်။ ယမုင်းလည်း အရမ်းတောင့်တနေတော့ အား……….ဆိုအော်ပြီး ဘဲကြီး ကို အတင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ အရမ်းကောင်းတာပဲ ယမင်းရယ် …..တဲ့။ ယမင်းလည်း အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကြီးရယ် ………….ဆိုပြီး အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်ပေးနေသည်။ ဘဲကြီးက အားရပါးရ ဆောင့်လိုး ပေးနေသည်။ အား……..ကိုကြီး………အား…………အား…. နာနာလေးဆောင့်ပါနော် ယမင်းအရမ်းကောင်းနေပြီ ဗွက် ဗွက် ဗွက် စောက်ရည်နဲ့ လီးအဝင် အထွက်သံတို့ ဆူညံနေတော့သည်။ လောကကြီးကိုမေ့ထားပြီး ကာမစည်းစိမ်းကို ခံစားနေကြာတော့သည်။ ၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ယမင်း ပြီးချင်နေပြီ ကိုကြီး လိုးစမ်းပါ အားရပါးရ လိုးပါ… ဘဲကြီးလည်း ……….ယမင်း စောက်ဖုတ်ကလေးကို အတင်းဆောင့်လိုးသည်…။

အား………အား……အာ…..ကိုကြီး ယမင်း……ပြိးတော့မယ်……လိုးပါ ကွာ……………။ ဘဲကြီး လည်း ပြီးတော့မယ် ဆိုပြီး အချက် ၂၀ လောက် ဆောင့်လိုးလိုက်တော့ ယမင်း ……အား …ဆိုပြီး ပြီးသွားတော့သည်။ ဘဲကြီးကတော့ ယမင်း အထဲကို သုတ်ရည်တွေ မထည့်ပဲ ယမင်း ဗိုက်ပေါ်သို့ ထုတ်လိုက်တော့သည်။ယမင်းလည်း ဘဲကြီးကို စွဲသွားလေတော့သည်။ စားဘဲကြီးမှန်းသိပေမယ့် ယမင်းအတွက်တော့ မက်မောစွဲလန်းနေမိတော့သည်။ အရမ်းကောင်းတာပဲ ယမင်းရယ် ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သားအိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ ညနေ တစ်ရေးနိုးလာတော့ နှစ်ယောက်သား တစ်ခါ လိုးလိုက်သေးသည်။ ပြီးတော့ ဘဲကြီးက ယမင်းကို အဆောင်ပြန်လိုက်ပို့ပေးသည်။ တစ်လ တစ်ခါလောက် တွေ့ကြမယ် ယမင်းရယ်ဆိုတော့ ယမင်း လည်း တွေ့ချင်တယ်လို့ ပြောလိုက်သည်။ ဘဲကြီးနဲ့ ယမင်း လတိုင်းလိုလို ချိန်းပြီး လိုးကြလေတော့သည် ….

ပြီးပါပြီ။

Recommendations

မြစ်ကြီးနားမြို့ရှိ ခြံဝန်းကျယ်ကြီး တစ်ခုတွင် ခန်းနားထယ်ဝါသော နှစ်ထပ် အဆောက်အဦး တစ်လုံးရှိသည်။ ထို အဆောက်အဦး၏ အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အသက် 35 နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦး Gold label ပုလင်းထောင်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို စောင့်နေသည်။ ထိုအမျိုးသားသည် ရင်အုပ်ကားကားနှင့် ယောက်ျားပီသသော မျက်နှာကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်သည်။ မေးရိုးကားကား ပေါ်တွင် နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ မုတ်စိတ်မွှေးများသည်…

ခင်ခင်သိန်းဆိုတာ အသက်က (၂၅)သာ ရှိသေးသည့် လုံးကြီးပေါက်လှလေးဖြစ်ပြီးချောသည်လှသည်ဟူသောစာရင်းဝင်သူတယောက်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ဒါပေမဲ့လည်း ယူထားသောယောကျ်ားကကုန်သည်..တလလောက်မှတခေါက်လောက်သာအိမ်သို့ပြန်လာသည်။တခါလာလျှင်တော့တပတ်လောက်နေပြီးပြန်သွားတတ်သည်။ပြန်လာလျှင်လည်းငွေကြေးတွေကအလုံအလောက်ပင်ပါလာတတ်သည်။ သို့ပေမဲ့လည်းခင်ခင်သိန်းသည်နဂိုထဲကမှအသုံးအစွဲကြီးသူဖြစ်၍ယောကျာ်းခရီးထွက်သွားပြီးမကြာခင်ရက်အတွင်းမှာပင်ငွေကပြတ်သွားလေ့ရှိပါသည်။အဲဒီအခါတွင်တော့ခင်ခင်သိန်းသည်အကိုကြီးတယောက်လိုနေသောဦးမောင်မောင်ထံမှငွေချေးရသည်။အတိုကနှစ်ဆယ်တိုးဖြစ်သည်။ကြာလာတော့အတိုးတွေကနစ်လာသည်။ငွေချေးထားကြောင်းကိုလဲယောကျာ်းကိုမပြောရဲ။ဦးမောင်မောင်၏ကြွေးတွေကလည်ပင်းခိုက်၍လာရသည်။ သည်ကြားထဲတွင် ယောကျာ်းဖြစ်သူက သူမနှင့် ကင်းကွာပြီး ခရီးထွက်နေရသည်။ သွေးသားဆူဖြိုးတုံးအရွယ် ခင်ခင်သိန်းတယောက် ဆန္ဒမပြည့်ဝသောဝေဒနာကို ခံစားလာရသည်။သည်တော့လဲတချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်ဆိုတာမျိုးလိုသူမကိုမကြာခဏရိသဲ့သဲ့လုပ်နေသောဦးမောင်မောင်၏ကွန်ယက်အတွင်းသို့အသာလေးခေါင်းရွိုကာဝင်ခဲ့သည်။ဦးမောင်မောင်ကသူချေးထားသောငွေတွေကိုလျှော်ပစ်ရုံမကသေးဘဲနောက်ပိုင်းတွင်ပုံမှန်ဆိုသလိုပင်သူမကိုထောက်ပံ့ပေးခဲ့ပါသေးသည်။ခင်ခင်သိန်း၏ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသောကာမဆန္ဒများလည်းပြည့်ဝခဲ့ရသည်။တချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်ပင်ဖြစ်သည်။ဒီနေ့ညနေလည်းခင်ခင်သိန်းသည်ညီမဖြစ်သူချိုချိုကို ဦးမောင်မောင်၏ အိမ်သို့ စက်ဘီးဖြင့်လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ချိုချိုကို ပြန်လွတ်လိုက်လေသည်။ အခုပင်လျှင် ဦးမောင်မောင်နှင့် ခင်ခင်သိန်းတို့နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားများမရှိကြတော့ပဲ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေကြပြီး ဦးမောင်မောင်ကပက်လက်လှန်၍နေကာ ခင်ခင်သိန်းက သူ၏ဘေးတွင်…

သူမနာမည်က ‘စန်းစန်းခင်’အသက် ၁၉ ကျော်လို့ ၂၀ ပြည့်တော့မယ် တောသူဆိုတော့ လုံးကြီးပေါက်လှပေါခါးသေးရင်ချီဖင်လုံးကြီးကြီး…နို့အုံထွားထွားပေါ့…ရွာကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့ အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခု..သူကတော့ ဘယ်ကာလသားမှစိတ်မဝင်စားဘူးသူသိတာက ‘စနေ’သူနာမည်ကတော့ ‘စနေ’ လို့ခေါ်ပါတယ် မိသားစုတော့မရှိတော့ဘူး အသက် ၂၅ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေဆုံးပါးသွားပြီ စနေဆိုရင်တစ်ရွာလုံးကကြောက်တယ်သူကမဟုတ်မခံလေ.. သူဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေတယ် ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘူး သူကိုစောက်ပြဿနာလာရှာရင်တော့ အဲ့ကောင်ဘဝကိုတော့မတွေးဝန့်စရာ သူကရွာအကြီးအကဲသူကြီးကိုတောင် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး သူကြီးကလဲသူကိုသိပ်မဟုတ်ပဲနဲ့မစွတ်ဆွဲဘူးပေါ့ သူကြီးပါရှိန်ရတဲ့သူ သူအလုပ်ကတောတက်အမဲလိုက်တဲ့မုတ်ဆိုးလေးပေါ့…“ကိုမဲကြီးထန်ရည်တစ်မြူချဗျာ” ”ဟ..စနေပါလားကွ..မင်းဒီနေ့တောမလယ်ဘူးလား””အခုမှ တောကပြန်ထွက်လာတာကိုမဲကြီးရေ””စကားမများနဲ့ဗျာထန်းတစ်မြူသာအရင်ချပေး””အေးအေး..အေးပါစနေရာ.. အမြီးရောဘာစားမလဲ..””ငရံခြောက်ဖုတ်ရှိရင်ချဗျာ”ခဏနေတော့…

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!