ညတိုင်းမှန်းခံရတဲ့

စပက် တစ်ခုလုံးယားနေသည်။ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။ ဖုန်းလိုင်းဖွင့်ပြီး အပြာကား ကြည့်လိုက်သည်။ လက်ကလေးကလည်း စဖုတ်ကွဲကြောင်းထဲ ထည့်ထားသည်။ တောက်.. အဲ့လက်ကလေးသာ လီးလေးဖြစ်ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိမ့်မလဲ။ အပြာကားကြည့်ရင်း တော်တော်လည်းယွနေပြီး စဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ယားနေစဉ် မက်ဆင်ဂျာမှ “ဘာလုပ်နေလဲ ညီမလေး” တဲ့ စာလာပို့တယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုသီဟ။

အို ဒုက်ခပါပဲ ဖီးပျက်ပါပြီ၊ လူစိမ်းသာဆို ဖီးပျက်မခံဘဲ အောကားကြည့်နေတယ် ဟေး ပြန်ရေးမိမလား မသိဘူး။ အခုဟာက အကိုတစ်ဝမ်းကွဲလေ။ ဘယ်လိုပြောရပါ့။ “ဟုတ် ကိုကိုသီဟ ဇာတ်ကားကြည့်နေတာပါ” “ကောင်းလားညီမလေး ဘာကားလဲ” “အရမ်းးကောင်းတယ်” လို့ရေးလိုက်တယ်။ “ညီမလေးဟာက ယူနီကုတ်ကြီး ဖတ်ရခက်နေတယ်” “ကောင်းပြီ ညီမ အသံဖိုင်ပို့ပေးလိုက်ပါ့မယ်.. အရမ်းကောင်းတာ‌‌ပေါ့ ကိုကိုသီဟရယ်” “အင်း ညီမလေး ဟိုကားကြည့်နေတာမှတ်လား” တဲ့ စာရေးတယ် သူက။

ဟင် အိုသူဘယ်လိုသိပါလိမ့်။ မထူးတော့ပါဘူး။ ကျွန်မကြည့်‌ နေတဲ့အပြာကားကြီး ပို့ပေးလိုက်တယ်။ အတန်ကြာတိတ်နေပြီး သူစာရေးပြန်သည်။ “ညီမ ကို လာလိုးရမလား” တဲ့။ အို ဒုက္ခပါပဲ သူက ကျွန်မအကို တစ်ဝမ်းကွဲလေ။ ကိုယ့်ညီမကိုယ်တောင်လိုးဖို့လား။ သူစာဆက်ရေးတယ်။ “ညီမ ညီမကို လိုးချင်နေတာကြာပြီ… ညီမခံချင်နေတာလည်း သိတယ်… ညီမဖုန်းထဲမှာ အကို အင်္ကျီချွတ်နဲ့ပုံ ခိုးရိုက်ထားတယ်မှတ်လား… ဒီတစ်ခါ အောက်ပိုင်းပါ မင်းရှေ့မှ ချွတ်ပြမယ်လေကွာနော်…။

ကိုကိုလာရမလား… တစ်ခြံကျော်ထဲနော် ကျွန်မ စာမပြန်မိပါ ထို့နောက်သူ ပုံပို့လိုက်သည်။ အို လီးပုံကြီး၊ သူ့လီးကြီး ကျွန်မသူရေချိုးတိုင်း ချောင်းကြည့်ရတဲ့လီး၊ ညတိုင်းမှန်းခံရတဲ့လီး။ ” ဘယ်လိုလဲညီမ လာရမလား” တဲ့ ကျွန်မ လက်မပုံကြီးပို့မိပါသည်။ “ဒေါက်ဒေါက်” ‌တံခါးခေါက်နေသည်။ ဘိုးဘိုးက အိပ်မောကျနေလောက်ပြီ။ သူပြတင်းပေါက်က ကျော်လာတာဖြစ်မည်။ ပြတင်းပေါက်ချက်မကောင်းတာ သူသိသည်။ ခုတော့ အခန်းဝရောက်နေပြီပေါ့။

မရဲတရဲထပြီး ထဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ အရှက်ကြီးရှက်လို့ ကျောခိုင်းလိုက်သည်။ ခဏငြိမ်နေပြီး ကျွန်မ‌ နောက်ကနေ ပုခုံးလေးကိုင်ပြီး “တကယ်လာလိုးတာနော်… လိုးပြီးမှပြန်မှာ လိုးရမှာလားပြော” တဲ့။ အို သူရယ် ရှက်တာပဲသိတယ်။ “ပြောလေ တကယ်လိုးရမှာလားလို့” ကျွန်မ ဖြည်းဖြည်းလေးခေါင်းညိမ့်လိုက်သည်။ “ဒါဆို ချွတ်မယ်နော်” တဲ့။ ကျွန်မမဖြေမိ၊ သူပွတ်နေသည်။ ကျွန်မဖင်ကို သူ့လီးနဲ့။ ဪ သူက ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့လာတာပဲ။ ပွတ်ရင်းနဲ့ သူချွတ်နေပါသည်။ ကျွန်မဘော်လီဝတ်မထားပါ။

ခဏတွင်းချင်း အပေါ်အဝတ် မရှိတော့။ “အို…..” “ဒီဘက်လှည့်…” “ရှင်….” “ဒီဘက်လှည့်လေကွာ” သူ ကျွန်မကိုဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ “အားပါးပါး လှလိုက်တဲ့နို့” ပြတင်းပေါက်က လရောင်ကြောင့် ကျွန်မရင်သား သူမြင်ရသည်။ ဪ သူလည်း အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းပါလားး။ “နို့တောင် ဒီလောက်လှတာ ပိပိဆို ဘယ်လောက်လှလိမ့်မလဲ ပြကွာ” တဲ့။ ကျွန်မ စကပ် သူဆွဲချွတ်သည်။ ဘစ္မပါပါ။ သူထိုင်ချလိုက်သည်။ ကျွန်မစဖုတ်နားကပ်ကြည့်သည်။

ဝါး… လှလိုက်တာ.. လိုးချင်နေတာကြာပြီ ခုတော့ တဝ လိုးပစ်မယ် ရှလွတ်” ဆိုပြီး စနမ်းပါတော့သည်။ “အား အား…” သူ လျက်ပေးနေတာ စပက်ကိုလျက်ပေးနေတာ။ “အအား အို….” “ရှလွတ် ရှလွတ်…” မျက်နှာကိုစပက်နဲ့ပွတ်ပြီး စောက်ရည်ကော့ပန်းလိုက်သည်။ တစ်ချီပြီးပါပြီ။ သူအသာဆွဲထူသည်။ ကျွန်မလည်တိုင်ကို နမ်းရင်း ကျွန်မလက်ကိုလာကိုင်သည်။ သူ့လီးပေါ်တင်လိုက်သည်။ အမလေး ဘောင်းဘီထဲမှာ တောင်မတ်နေတာပဲ။

ကျွန်မလက်နဲ့ ဘောင်းဘီချွတ်စေသည်။ ထို့နောက် ထုစေသည်။ “အို….” တစ်ဆုပ်တခဲကြီး နည်းတာကြီးမဟုတ်။ ကျွန်မညရှည်လများ စပက်ထဲထည့်ချင်နေတဲ့ဟာကြီး။ “စုပ်ပေးပါလား” “ရှင်…” “စုပ်ပေးကွာနော်” ဆိုပြီး ပါးစပ်ကစကားမဆုံးသေး လီးက ပါးစပ်ထဲမှာ နေရာယူပြီးနေသည်။ “ရှလွတ် ပကျွတ် ပြွတ်” အို ကျွန်မသိပ်စုပ်ချင်ခဲ့တဲ့လီး။ အိပ်ရာပေါ် သူကျွန်မကို ချီပွေ့ခဲ့သည်။ “လိုးတော့မယ်ကွာ ဖြဲထားပေး” တဲ့။ လီးကြီးကစပက်ကိုပွတ်နေသည်။

ထိုစဉ် “အဟွတ်အဟွတ် ” အိမ်ရှေ့က အဘိုးချောင်းထဆိုးသည်။ ခဏတာ ရပ်တန့်ကုန်သည်။ လီးလေးယာယီပျောက်သွားသည်။ အဲဒီနောက် “ဗြွတ်….” ဆောင့်ထိုးလိုက်သည်။ “အား..” ပါးစပ်လာပိတ်သည်။ “မအော်နဲ့လေ ဘိုးကြားသွားမယ်” ဖြည်းဖြည်းချင်းသူသွင်းထုတ်သည်။ “ကောင်းလာပါပြီ.. ကောင်းလာပြီ… အို… အာ အီ… အယ်..အား… အအား… လိုးပါ… ခရေကိုလိုးပါ” ကျွန်မညည်းမိသည်။

ညီမ ကိုလိုးပါလို့ပြော” “အင်းအင်း လိုးပါ ညီမလေးကို လိုးပါ ကိုကိုရယ်” “ကုန်းကွာ ကုန်းလေ မိန်းမ” “အင်းပါ ယေက်ျားရယ် အင့်” “ဗြွတ် ဘွတ်” “ဟင်း ဟူး ညီမလေးရယ် လိုးချင်နေတာကြာပါပြီ” “ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်.. ညီမတစ်ဝမ်းကွဲကို လိုးတာကောင်းလား ကိုကို” “မဟုတ်ဘူး မိန်းမတစ်ဝမ်းကွဲကို လိုးတာကွ” “ခစ်ခစ်ခစ် ဟုတ်ပါပြီ ကိုကိုရယ်” …….

ပြီးပါပြီ။

Recommendations

ကျွန်တော် နာမည်အောင်ချမ်းသာဖြစ်ပြီး အသက်ကတော့ ၂၂နှစ်ပါ ကျွန်တော်ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းကရပ်ကွက်ထဲက အကြီးတွေအရက်သမားတချို့တွေနဲ့ပေါင်း ပြီးငယ်ငယ်ကတည်းကဆေးလိပ်သောက် အရက်သောက် ဖာချ နဲ့အချိန်ကုန်လွန်လာသူဖြစ်ပါတယ် ..ငယ်ဘဝဆေးလိပ်ကွမ်းအရက်ကို၁၇နှစ်လောက်ကတည်းက စသုံးလာတဲ့အတွက်ကြောင့် ရူနာရိူက်ကုန်းပုံစံဖြစ်ကာ အသိမိုက်ကာ ဆိုးသွမ်းနေမိပါတယ်….သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်လျှင်အရက်ဝိုင်း အသုဘအိမ်ဖဲဝိုင်း တခါတလေ တံတားအောက်ဖာခေါင်းများနဲ့ပေါင်းကာ ဖာချလိုက်နဲ့မိဘအပေါ်မသိတတ်မလိမ်မာ ဘုရားတရားမသိနဲ့ အချိန်ကုန်လျက်ရှိပါသည်။ ထိုစဉ် ကျွန်တော်ဧ။်ဘဝကိုပြောင်းလဲပေးသောသူမှာ ဦးဇေယျဆိုသော အသက်၅၆နှစ်ခန့်လူကြီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။သူသည် စံပြဈေးအနီးနား စီမံကိန်းတွင်နေထိုင်ပြီးကျန်းမာရေးအရ ပင်စင်စားတစ်ဦးဖြစ်သည် ။…

မိုးရွာပြီးစ ညနေခင်းလေးတစ်ခုပါ။ စိမ်းစိုနေတဲ့ လယ်ကွင်းပြင်တွေကို လေနုအေးက ညင်ညင်သာသာ ဖြတ်သန်း တိုက်ခတ်နေတယ်။ ကောင်းကင်ပြာပေါ်မှာ ရောင်စုံသက်တန့်နဲ့ အားအင်ကုန်ခမ်းနေတဲ့ နေရောင်ခြည်ရဲ့ အလှက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပိုမို သစ်လွင်စေပါတယ်။ လေညှင်းရဲ့အေးမြတဲ့ ထိတွေ့မှုကလည်း စိတ်ကို ကြည်နူးစေတာ အမှန်ပါ။ သာယာအေးမြတဲ့ ညနေလေးကို ပိုပြီး ပြည့်စုံသွားစေတာကတော့ ချစ်သူရဲ့အပြုံးလို့ ပြောရမှာပဲ။ ကျွန်တော်နဲ့သူ စ တွေ့ဖြစ်တာ…

အေး…ဟုတ်တယ်…..ငါလဲကြားဖူးတယ်…..စောက်ခေါင်းနက်တဲ့ မိန်းမကို ခေါင်းအုံး ခုပြီး လုပ်မှအားရဆိုဘဲ….ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်တော့ သားအိမ်ဝက မြင့်တက်လာပြီး လီးထိပ်နဲ့ဆောင့်မိတော့ ပိုကောင်းဆိုဘဲကွ….” တူးတူးက သူကြားဖူးသမျှကို အားပါးတရပြောနေစဉ် အောင်ထွန်းက… “….ခေါင်းအုံးခုလိုးတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ……မိန်းမတစ်ယောက် စောက်ခေါင်းနက် မနက် ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ…..သူ့ထမီလှန်ပြီး လက်နဲ့ထိုးကြည့်ရမှာလား…” “…..နင့်..အမေကလွားမှဘဲ….လက်နဲ့ထိုးကြည့်လို့ရမလားဟ….ပါးကျိုး ထောင်ကျသွားမှာပေါ့……ခွီးစ် တဲ့မှာဘဲ….တုံးလိုက်တာ….” တူးတူးကအောင်ထွန်းကိုကလော်တုတ်လိုက်သည်။“…..ဒါဖြင့်ရင်….စောက်ခေါင်းနက် မနက်သိဘို့ ပြောလေကွာ…” အောင်ထွန်းက သူ့အမေကို ထိပါးပြီးပြောလာသော တူးတူးကို…

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!